رویای جوانی

من برای سال ها می نویسم

رویای جوانی

من برای سال ها می نویسم

در کنار هم بایستید اما نه بسیار نزدیک

بگذارید عشق همچون دریایی مواج میان ساحل های جانتان در تموج و اهتزاز باشد

جام های یکدیگر را پر کنید اما از یک جام منوشید

از نان خود به یکدیگر هدیه بدهید اما هر دو از یک قرص نان تناول مکنید

با شادمانی با هم برقصید و آواز بخوانید اما بگذارید هر یک برای خود تنها باشید

همچون سیمهای عود که هر یک در مقام خود تنهاست اما همه به یک آهنگ مترنمند

دلهایتان را به هم بسپارید اما به اسارت یکدیگر ندهید

زیرا تنها دست زندگی است که می تواند دل های شما را در خود نگه دارد

در کنار هم بایستید اما نه بسیار نزدیک

از آن که ستون های معبد به جدایی بار بهتر کشند

و بلوط و سرو در سایه هم به کمال رویش نرسند....

                                                         جبران خلیل جبران

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد