تار تن

این اینترنت آدمو کم بعدی میکنه... وقتی میرم به ارتباطات اجتماعیم برسم!، همه چیز واسم عادیه..چیز جدیدی نمی شنوم.. از چیزی تعجب نمی کنم،به چیزی نمی خندم، تعریفا برام تازه نیست.. همه میمیک های چهره ام و خنده های یکباره ام، واسه مونیتورم شده.. خیلی بده آقا خیلی بد!