باید کامل باشی ، اما نباید کامل به نظر برسی

دوستی داستان یک روز دوچرخه سواری با یکی از دخترک دوستانش را تعریف می کرد: "به محض اینکه با هم مسابقه گذاشتیم و من برنده شدم گفت: خداحافظ! و دیگه پیداش نشد" ... چرا؟ ... رفیق ما برای اون دخترک زیادی کامل شده بوده ...عیب و نقصی نداشته ... هیجانی نداشته ... کسل کننده شده بوده ...

دور و برت را نگاه کن: موفق ترینها کسانی هستند که کامل هستند ، اما جوری رفتار می کنند که در چشم دیگران ، موفق دیده نشوند ... گوگل را ببین: اون برچسب Beta که همیشه در محصولاتش داره بیش از اینکه به مفهوم ناقص بودن اونها باشه (که می بینیم از بسیاری از محصولات دیگران بهتره)، داره یک مفهوم مهم را منتقل می کنه: باور کنید ما کامل نیستیم ... سریالهای مدیری را ببین: درس روز اول بازیگری اینه: به دوربین نگاه نکن! اما مدیری و بازیگرانش مرتب به دوربین نگاه می کنند و به ما یادآوری می کنند: ما کامل نیستیم ... وبلاگهای دور و برت را ببین: با وبلاگهایی که سعی می کنند زیادی اتو کشیده و کامل باشند حال نمی کنیم. کمی صحبت از روزمرگیها این پیام را به خواننده می رسونه: من در زمینه X ادعا دارم اما من کامل نیستم ... دنیای عکاسی (عکس سیاه و سفید در برابر عکس رنگی) ... دنیای مد (یقه های باز مدهای Smart-Casual و جین های پاره مدهای Casual) ... به هر دنیایی که سرک بکشی آدمهای موفقش فریاد می زنند: ما کامل نیستیم ...

کامل به نظر رسیدن مشکلات زیادی داره: کامل "غیر طبیعی" است ... کامل "توقع" میاره ... کامل "کسل کننده" است ... اگه می خواهی در زندگی موفق باشی سعی کن کامل باشی اما کامل به نظر نرسی ... بالا و پایین داشته باشی ...  روزی چند بار به دوستت ، رئیست ، خواننده ات ، بیننده ات و شنونده ات بگو: من کامل نیستم ..   salman's weblog  از

چقدر این نوشته به دلم نشست...تو ذهنم بود و درکش کرده بودم اما بیان کردنشو بلد نبودم...!