رویای جوانی

من برای سال ها می نویسم

رویای جوانی

من برای سال ها می نویسم

در کلاس درس روزگار

در کلاس روزگار
درسهای گونه گون هست
درس دست یافتن به آب و نان
درس زیستن کنار این و آن
درس مهر
درس قهر
درس آشنا شدن
درس با سرشک غم ز هم جدا شدن
در کنار این معلمان و درسها
در کنار نمره های صفر و نمره های بیست
یک معلم بزرگ نیز
در تمام لحظه ها تمام عمر
در کلاس هست و در کلاس نیست

نام اوست:مرگ

   و آنچه را که درس میدهد

 زندگیست

                                                فریدون مشیری

نظرات 1 + ارسال نظر
عادله جمعه 4 آبان‌ماه سال 1386 ساعت 07:31 ب.ظ http://ruzmaregi.blogsky.com

واقعا مرگ همیشه باعث میشه به نعمت زنه بودن و نفس کشیدن پی ببریم... خیلی زیبا بود

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد