گذشت

بخشش ُ گذشت ُ فراموشی و ..از بهترین نعمتای خدا به بنده هاشه..

تصور کن اگه آدم جایزالخطا مدام اشتباه کنه ولی بخششی در کار نباشه اونوقت دلهای همه پر از کینه و نفرت میشه..

چیزی که مسلمه اینه که همه آدما اشتباه میکنن...

اما بخشش و گذشت به گفتن نیست به دله.. باطن آدم باید ببخشه وگرنه همیشه تو دل میمونه..

حلالیت خواستنم از اون حکایتای دنیاس... از رو تنبلیه..حوصله جبران کردن نداری میری التماس که منو حلال کن..

طلب بخشش چند مدل داره : ۱.میری با عجز و التماس می خوای که اشتباهتو ببخشه.. البته همین که طرف بدونه که فهمیدی کارت اشتباه بوده دلش نرم میشه..

۲.اصلا نمیری چیزی بخوای..میسپری به خدا و میشینی دعا کردن در حق طرف!

۳.فهمیدی اشتباه کردی..به طرف میگی حلالم میکنی؟ اما اون تو دلش مونده و جواب خاصی نمیده تا ببینه چقدر ناراحتی از اشتباهت یا اصلا برات مهمه یا نه..اما چیزی نمی بینه..تا اینکه با لحن تهدید میگی یعنی حلالم نمیکنی؟؟؟! طرفم میگه چرا حلال حلال!!.......

۴.اما آخری..تا اونجا که میتونی اشتباهتو جبران می کنی و در حقش خوبی میکنی.. براش دعا می کنی....تا همینجاش طرف میفهمه که ناراحتی و تو دلش می بخشدت....

حلالیت خواستن همین آخریه..اگه بخوای با زبان قال حلالیت بخوای هیچ ارزشی نداره.. با تهدید هم که نوع خاصشه!!..اگه جبران کردی و تو دلت پشیمان بودی مطمئن باش اونم می بخشدت... دل باید راضی باشه

شب قدر

چه دلپذیر است اینکه گناهانمان پیدا نیستند وگرنه مجبور بودیم هر روز خودمان را پاک بشوییم..

شاید هم میبایست زیر باران زندگی می کردیم..

و باز دلپذیر و نیکوست اینکه دروغهایمان شکلمان را دگرگون نمی کنند.. چون در اینصورت حتی لحظه ای دیگر همدیگر را به یاد نمی اوردیم...

خدای رحیم ! تو را به خاطر این همه مهربانی ات سپاس......

فدریکو گارسیا لوکا

مرد بازی رو نمی بازه!

خیلی روابط را باید بگذاری خودش پیش برود...

باید بگذاری خودش برسد به سرمنزل مقصود...باید بگذاری میوه اش برسد..

می روی میوه کال بچینی چیزی گیرت نمی آید...

«آسمان برای گرفتن ماه تله نمی گذارد ، آزادی ماه است که او را پایبند می کند..»

محبت را باید نشان بدهی. علاقه را باید در عمل نشان بدهی . زمان هم می خواهد که بتوانی نشان بدهی...

در ابراز علاقه ریخت و پاش نکن..برای هیچکس..حتی برای خدا هم ریخت و پاش نکن..

بگذار رفاقت خودش شکل بگیرد..ابراز علاقه هم جزوشه اما ابزارش نیست..

ابراز علاقه را ابزار توسعه رابطه نکن..

اگه با زور یه حرف (مثه خیلی دوست دارم) بخوای رابطه اتو توسعه بدی و خود و رفیقتو از یه سطحی از رفاقت که روش ایستادین بالا ببری. شما می پرین بالا ولی زیر پات که بالا نمیاد!به ناچار بر میگردی پایین.سکوی زیر پات هم اگه شل باشه همان تکیه گاه قبلی ات هم فرو میریزه....

تو باید محبتت را نشان بدهی..

باید وجودت را نشان بدهی نه وجوهت را!..باید دستت را بکار بگیری نه زبانت را...

بی صبری قبول شکست است پیش از نبرد.....

کی به هم می رسد ای یار نگاه من و تو.....